سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها ( ترسیم خانه حضرت زهرا)

شاعر : ناصر زارعی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
قالب شعر : مثنوی

خــانـه حـيـدر ســـراي عشـــق بــود           از ازل ايـنـجـا  بــنـاي عـشـــق بـود

عرشيـان معراجشان اين خـانـه اسـت           فـرشـيان را مأ منـي  جـانـانــه است


ا فـتخـار جـبـرئيل  در عــرش بــود           روزي آیـد چـون بـر اين خانه فـرود

هستي عـالم هميـن يـك خانــــه است            خـانه شمـع وهـسـتيـش پـروانه است

روح بـرعـالـم سراي مرتـضي است           اين نه خانه؛ بل بهشت مصطفي است

عــشـق احـمــــد  بــود  واللهِ مُــــدام            تـا كـنـــد بـر اهـــل  اين خانـه سـلام

فـــــرش ايـن خـانـه بـود بـــال ملـك            سقـف آن عشـق است، بـر بـام  فـلك

طـول آن چون طول تـاريـخ وجـــود           عـرض آن  هـستـيِّ هـر بـود و نبـود

طـول وعرض آن حريـم كبـريـاست            ايـن نـه خـانـه جـايگاه هـل اتي است

آيـه ي تـطـهـيـر را ظـــرف مـكــان            صـاحب ايـن خـا نـه قـرآن را روان

خشت خـشتـش آيـه هـاي نــور بــود            از قـلــوب مُــرده زنـگـــاري  زدود

هـر حـصـارش انتـهــاي عـلم و دين            پـايــــگــاه عـشــق  افـلاك و زمـيـن

بـاب آن بـــاب عـفـاف است و حـيـا            مخـزن عـلــــم  خــداونـد ، اين سـرا

صبـرِ با عـلم است صاحب خـانه را            كـي رســـد بـــر گِـردِ او  ايـوب هـا

قـنـبــــرايـن خـانه محبـوب خـداست            فـضه اش فخر زنـان در ماسـواست

ايــن ســرا دار و نـدار عـشـق بــود            بـي وجـودش عـشق را معـنـي نبـود

كـعبــه مُحــرم بـر طـواف ايـن سـرا           حِــجــر قــربـانـي بـود در ايـن مـنـا

بـــين صفــا زينـجا صفـــا آمـوخـتـه            مـــروه چـشمش را  بـدينجـا دوخـتـه

زمـزم از اين خـانه مي سـازد وضـو           عـود وعـنـبر زين سـرا بـگرفته  بـو

فـخر خـاكــش بـرهـمه كون و مكـان           شـد کـه اين خـانـه بـود بـر روي آن

آب زان رو گشـتـه عامـل بر حيـات           چــون بـود مـهـريه ي  بـاب النجات

بـاد زان رو مي وزد در ايـن جـهان           تــا رود  بــر ايـن ســراي جــاودان

مـاه و خـورشيد و ستـاره دلخـوشنـد           دائـــمـاً از شـوقــشـان در گـردشـنـد

تـاكـه فـرصـت آيـد و هـوئي كـشـنـد           روي صــاحـبـخـانـه بيـننـد و رونــد

محـــور ايــــن خـــانـه نـام فـاطـمـه            جـملـگـــي بــا يــاد  او در زمـزمــه

اوست گـرمي بخش و ركن اين سرا           حــامـــي و امــيّـد و جـان مـرتـضي

نـام زهــــرا تـار و پـود خـانـه است           يـــــاد او  بـــود و نـبـود خـانه است

يـاد زهـــرا آب و خـواب و نا نـشان           بـســــتـه بـــر آرامـش او جــانـشـان

عـشـق او روح است بـر جـان علـي           بـا وجــــودش روح حـيــدر مـنجـلي

كـعـبــــه آل نـبــــي مــــــادر بـــــود           حـــل  مشـكـل از عـلي او را  سـزد

وامصـيبت اين سـرا با ايـن صـفـات           جمـع شـد خـاكستـرش از ايـن حيات

ايـــن چـنـين خانه كجـا داري نشـان           شعـله ور از كـيـنـه آخـر شد چـسان

كـينـــــه بشــــكسـتـن بـتـهـا يــشـان            مـانـده مـــدتـهاسـت در دلـهــايـشـان

كيـنــــه بَـدر و اُحـــد خنـدق ،تـبوك           در دل مســلم نــــما هـاي چـو خـوك

شـعـــله ور شــــد آتـشي افـرخـتـنـد           شـمع و گـل؛ پروانه را هـم سـوختند

هـاي اي بـوجهـل هــاي بت پـرست          هـيــچ ميـدانـيد  ايـن مـولا كـه هست

هيچ  مي دانيـد اين خـانـه كـجـاست           ايــن حـريــم امـن  نـامـوس خـداست

اين نه صـاحب خانه صاحب هستي است           كـــارتـان والله كــفـر و پسـتـي است

قــابـض الأرواح  هـم در ايــن سرا           بـي اجـازت هـيـچ گـه نــگـذاشت پـا

صـاحب خــانـه بـه پـشت در بـُـــوَد           او  يـگـــا نـه حـــامـي حــيــدر بُـوَد

گفت كـاي نـا بخـردان  بـت پـرست           قـــوم نـامرد و منـافـق، پسـت پسـت

اين عـلي هـستي  اسلام و مـن است           دشمنش با دين و قـرآن دشـمن است 

گرعلي خـواهيد؛ ز من بايـد گـذشت           وز مـيــان  شــط خــون بــايـد رفـت

مـن عـلـي را نـه، ولـي را حـامـيــم            در رخ شـــمــع ولايــت فــــــانـــيــم

اوسـت  گـرمـي دل و كــاشـــانـه ام           او بُــود شـمـع و منـش پـــروانـــه ام

هــــم ولــي و  رهـبـــر فــرزانـه ام           مـن چـسـان بـي او روم در خـانــه ام

چهـل تن نـه، چـهارصد كـافر شويد           تـيـغ هـــاتان  جمـله بـر جانم كـشـيـد

آن يـكي دست مـرا هــم بــشـكـنـيــد           سـيـنـــه ام را بـاز مـيـخ در نــهــيـــد

بـا لـگد در را بـه پـهـلـويـــم زنـيــد           در عــوض دســت ولـيــّم وا كـنـــيـد

غـربـــت او آتـشــم بــر جــان زنــد           داغ  تــنـــهـــائــــي او آبـــــم كـــنـــد

اين عـلـي شـمـع و روان عـالم است          نـي امـيـد مـن كــه جـان عـالــم است

قـبله گــاه عشـق احـمد اين سـراست          ظـلـم هــــا بــا سـاكنـان او چـراست؟

(سائلا) گر خون بگـري تو رواست          چـون كه تـا محشر وليـّت درعزاست

مـهـــــديـا دل بـيـقــرار تـــــو بــــود          فــــاطـمـه چـشـم انــــتـظـار تـو بـود

نقد و بررسی